Makina E Kohës

arrita Atëherë bëja botë botës çast çfarë dallova diçka ditë dorë dorën dritës Filbi filloi të fillova të fortë gaboni gjallesa gjeta gjë herë hëna isha kamfuri këtyre kina kisha parë krejt krijesa kuarci kuptova lloj m'u duk madje Makina Makinën e Kohës marrë meje mendja mendova meqë më dukej më mirë Më në fund më parë më ra më të më vonë minutë Mjeku morlokët ndeza ndërsa ndieja ndihesha ndonjë ndoshta në errësirë Në fillim në kohën tonë në kokë në qiell në të nën nëntokësore nëpër nëse ngjyrë nisa njerëzve të Pastaj pashë përsëri planeti porcelani poshtë Psikologu pusit qartë Redaktori rënë rreth sesa sesi sfinksit siç siguri sikur Squfuri sytë shihja shkrepëses shpejt t’ju tani të bardhë të cilën të çuditshme të më të shpejtë të vërtetë të vogël tërë truri Udhëtari i Kohës Uina Uinën Uinës unë vazhdova Vendosa vërejta